عکسهای آتلیه 5 ماهگی زیبا روی من

دختر خوشگلم ؛

همیشه دوست داشتم تا یکسالگی هر ماه ببرمت آتلیه اما خب قسمت نبود تا 5 ماهگی

یعنی قسمت که نمیشه گفت همه چیز دست به دست هم میداد تا نشه.

ماه اول که نفس من توی بیمارستان بود.

ماه دوم که کلا فقط یه بار از خونه آوردیمت بیرون اونم برای دکتر.

ماه سوم که آلرژی فصلیت شروع شده بود و جرات نمیکردیم بیاریمت بیرون.

ماه چهارم برات وقت گرفتم اما درست یه روز مونده به وقت آتلیه سرما خوردی وقتت رو انداختیم برای چند روز بعدش اما خب بعد از تموم شدن سرماخوردگیت واکسنت رو زدیم و 2-3 روزی هم برای اون بیحال بودی و یهو دیدیم 10 روزی گذشته از 4 ماهگیت اینه که گفتیم از 5 ماهگی به امید خدا شروع کنیم.

و بالاخره 13 خرداد ماه 2 روز قبل از اتمام 5 ماهگیت بردیمت آتلیه

قند عسل مامان شما اونروز اصلا واسه من و بابایی نخندیدی توی آتلیه ، نمیدونم تاثیر فضای اتلیه بود یا نور فلاش ! در هر صورت من و بابایی و آقای عکاس هر کاری کردیم یه لبخند کوچولو هم به لبای نازت نیومد آها چرا فقط توی یه دونه عکست یه کوچولو لبخند زدی فدای شیرینی لبخند نازت بشم الهی!

آقای عکاس گفت همین که گریه نمیکنی خودش خوبه.

البته بخاطر تعویض لباس ها ( چون شما اصلا لباس عوض کردن رو دوست نداری) یه کوچولو نق میزدی .

باور میکنی خانوم کوچولو که وقتی اومدیم خونه به محض اینکه رسیدیم شروع کردی به خندیدن و قان و قون کردن ( ای شیطون بلا)

17 خرداد رفتیم برای انتخاب عکسهات با اینکه لبخند نداشتی اما مثل ماه بودی من و بابایی با هر عکست کلی قربون صدقه ت میرفتیم و خلاصه 7 تا از عکسهات ر انتخاب کردیم.

3 تیر ماه هم رفتیم عکسهای ناز و بی نظیرت رو تحویل گرفتیم محبوب من !

و اما عکسهای اولین آتلیه زیبا روی مامان و بابا

پنج ماه نفس کشیدن در هوایی که تو در آن نفس می کشی ، طعم دیگری دارد.

زیبا ترین هدیه ی خدا به ما ؛ عاشقانه می خواهمت.

نگاه تو ؛ گهواره رویاهای ماست.

با تو هر روز رنگ های جدید زندگی ام را کشف می کنم.

خنده‌های تو بهترین اتفاق عالم است.

حتی اخم تو هم خواستنی تر از هر چیزیست.

دستهای کوچکت تمام دنيای من است.